Tatarak zwyczajny (Acorus calamus) jest byliną pochodzącą z południowej i wschodniej Azji. W Polsce występuje pospolicie na terenach błotnistych i mokradłach. Należy do rodziny tatarakowatych. W gwarze ludowej nazywany również tatarskim zielem. Tatarak posiada wiele zastosowań. Był wykorzystywany w starożytności przez pierwsze cywilizacje basenu Morza Śródziemnego oraz w medycynie ajurwedyjskiej. Roślina charakteryzuje się aromatycznym zapachem i gorzkim smakiem. Surowiec zielarski stanowi kłącze tataraku, które służy również do otrzymywania olejku tatarakowego. 

Kłącze tataraku zwyczajnego zawiera:

• Olejek eteryczny zawierający m.in. azaron, kalamen, eugenol, kamfen, pinen, akoron
• Związek goryczowy – akorynę
• Garbniki
• Śluzy
• Cholinę
• Kwasy organiczne
• Sole mineralne 

• Nasilające wydzielanie soku żołądkowego
• Wspomagające procesy trawienia oraz przyswajania składników odżywczych
• Moczopędne
• Żółciopędne
• Rozkurczające
• Wiatropędne
• Uspokajające
• Przeciwłupieżowe
• Pobudzające wzrost włosów

Wewnętrznie:

• Zaburzenia trawienia
• Brak łaknienia
• Wzdęcia
• Bezkwaśność soku żołądkowego
• Wyczerpanie nerwowe

Zewnętrznie:

• Zapalenie jamy ustnej i gardła
• Łysienie
• Łupież

Olejek tatarakowy ma zastosowanie w:

• Bólach reumatycznych stawów
• Nerwobólach
• Rwie kulszowej
• Nieżytach jamy ustnej i gardła
• Stanach zapalnych skóry