Szafran uprawny (Crocus sativus L.) czyli krokus uprawny lub szafran siewny to roślina z rodziny kosaćcowatych. Najprawdopodobniej pochodzi z południowo-wschodniej Europy lub Azji Mniejszej. Uprawiany jest m.in. w Turcji, Iranie i na Węgrzech. Wysuszone znamiona słupków szafranu stanowią najdroższą i najszlachetniejszą przyprawę na świecie. Dzięki swoim właściwościom barwiącym szafran znalazł zastosowanie wśród mnichów buddyjskich, którzy wykorzystują go do koloryzowania szat. Szafran przyprawa, barwnik i środek leczniczy znany jest już prawie 3 tysiące lat. Odznacza się aromatycznym zapachem, dość ostrym smakiem. Dodanie zbyt dużej ilości tej przyprawy do przygotowywanych dań sprawia, że stają się one gorzkie. Ze względu na cenę szafran określany jest również mianem „ żółtego złota”.

Szafran zawiera:

• Aromatyczne związki lotne m.in. safranal
• Karotenoidy: krocetyna, zeaksantyna, likopen, α- i β-karoten
• Flawonoidy

• Przeciwdepresyjne
• Przeciwnowotworowe
• Antyoksydacyjne
• Przeciwdrgawkowe
• Wykrztuśne
• Antybakteryjne
• Wspomagające trawienie
• Zwiększające apetyt
• Przeciwskurczowe
• Hamujące powstawanie wrzodów żołądka i dwunastnicy
• Przeciwmiażdżycowe
• Wspomagające funkcje seksualne

• Zaburzenia nastroju
• Zespół napięcia przedmiesiączkowego
• Profilaktyka chorób nowotworowych
• Profilaktyka chorób układu krążenia
• Profilaktyka wrzodów żołądka i dwunastnicy   

• Preparaty zawierające ekstrakt z szafranu uprawnego nie powinny być stosowane przez kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz dzieci