Babka lancetowata (Plantago lanceolata L.) jest gatunkiem byliny, występującym powszechnie niemal w całej Europie, Afryce północnej oraz Azji. Został zawleczony na wszystkie kontynenty. Surowiec babki lancetowatej stanowią liście, które zbierane są w okresie kwitnienia rośliny (najlepiej bez ogonka) w okresie od maja do czerwca. 

• glikozydy irydoidowe: akubina, katalpol.
• flawonoidy,
• garbniki,
• związki śluzowe,
• pektyny,
• sole mineralne: krzemionka i sole cynku oraz witaminy A ,C, K,
• kwasy fenolowe,
• kwasy organiczne,
• sterole,
• enzymy proteolityczne.

Substancje czynne zawarte w liściach babki lancetowatej wykazują działanie:

• przeciwzapalne
• bakteriobójcze
• powlekająco - ochronne
• wykrztuśne
• spazmolityczne (rozkurczowe)
• regeneracyjne

• łagodzenie oraz hamowanie stanu zapalnego w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, gardła oraz przewodu pokarmowego
• w przewlekłych nieżytach przewodu pokarmowego, chorobie wrzodowej żołądka, dwunastnicy,
• w łagodzeniu kaszlu suchego, napadowego, szczególnie przebiegającego z podrażnieniem błon śluzowych  gardła, krtani. Działanie łagodzące, powlekające oraz ochronne zapewniają śluzy zawarte w surowcu.
• w kaszlu mokrym wykorzystuje się działanie wykrztuśne, które związane jest z pobudzaniem wytwarzania śluzu w drzewie oskrzelowym, rozrzedzaniem wydzieliny, oczyszczaniem oskrzeli
• rozkurczające działanie na mięśnie gładkie dróg oddechowych wykorzystywane jest w przy stanach spastycznych oraz uporczywym męczącym kaszlu
• w przypadku bezkwaśności,
• pomocniczo w lekkiej biegunce,
• zewnętrznie:  przy gojeniu ran i regeneracji naskórka, w stanach zapalnych i infekcjach bakteryjnych narządów płciowych, skóry, a także oczu oraz powiek; w zranieniach, oparzeniach, owrzodzeniach.