Niedokrwistość z niedoboru żelaza

Informacje podstawowe

Niedobór żelaza jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości. Organizm człowieka dysponuje zapasami żelaza, dlatego pierwsze objawy niedokrwistości są trudne do zdiagnozowania. Dopiero w momencie wyczerpywania się zapasów własnych organizmu i pogłębiającego się niedoboru żelaza, co daje efekty kliniczne – obserwuje się obniżenie stężenia hemoglobiny oraz zmniejszenie objętości krwinek czerwonych.

Przyczyny

Niedokrwistość z niedoboru żelaza pojawia się przy stanach związanych z:

  • utratą żelaza wraz z krwią – zranienia, krwawienia z nosa, obfite lub długo trwające miesiączki u kobiet; krew utajona – ukryta utrata krwi do przewodu pokarmowego (wrzody żołądka lub dwunastnicy, polipy jelita grubego, nowotwory przewodu pokarmowego)
  • zwiększonym zapotrzebowaniem na żelazo - okresy wzrostu organizmu (niemowlęta, dzieci); ciąża, karmienie piersią
  • zbyt niska podaż żelaza w diecie.

Czynniki ryzyka

Podwyższone ryzyko niedokrwistości z niedoboru żelaza dotyczy:

  • niemowląt powyżej 6 m.ż.,
  • dzieci w wieku przedszkolnym,
  • dzieci w wieku szkolnym,
  • kobiet w ciąży i karmiących piersią,
  • kobiet w okresie reprodukcyjnym,
  • osób w podeszłym wieku,
  • osób, których dieta jest uboga w żelazo lub zawiera składniki utrudniające wchłanianie żelaza.

Leczenie

W przypadku ciężkiej niedokrwistości, powodującej nasilone dolegliwości, dokonuje się transfuzji krwi w celu szybkiego uzupełnienia krwinek czerwonych. W pozostałych przypadkach stosuje się preparaty żelaza, które mogą być podawane parenteralnie (domięśniowo czy dożylnie) lub doustnie.
W przypadku niedokrwistości z niedoboru żelaza, zasadnicze postępowanie stanowi uzupełnianie tego pierwiastka w postaci preparatów zawierających żelazo. Preparaty lecznicze zawierają żelazo dwuwartościowe, ponieważ jest ono lepiej przyswajalne.

Średnie dzienne dawki żelaza przy uzupełnianiu niedoborów:

  • 3-6 mg żelaza/kg masy ciała u niemowląt i małych dzieci
  • nastolatkowie, osoby dorosłe 100-300 mg żelaza.

Postępowanie dietetyczne

Dieta bogata w produkty zawierające żelazo stanowi ważny element uzupełniający terapii. Zmniejsza ryzyko wystąpienia niedokrwistości w najbardziej narażonych na nią grupach oraz zapobiega nawrotom choroby.

Informacje dodatkowe

Efekt terapii
Po około 5-10 dniach leczenia można zaobserwować we krwi wzrost poziomu młodych postaci erytrocytów (retykulocytów). Pierwszą kontrolę morfologii krwi zaleca się wykonać po około 3-4 tygodniach leczenia. Leczenie prowadzi się przez kilka miesięcy od momentu wyrównania morfologii krwi, najczęściej 2 – 4, w celu odbudowania rezerw żelaza w organizmie.

Zwróć uwagę

Preparaty zawierające w swoim składzie żelazo należy przyjmować rano, najlepiej na czczo, na około 1 godzinę przed pierwszym posiłkiem, ponieważ wchłanianie żelaza przy pełnym żołądku zmniejsza się nawet o połowę.

Pamiętaj

Przyjmowanie preparatów żelaza i jego suplementację należy prowadzić pod kontrolą, gdyż nadmiar żelaza może być przyczyną działań niepożądanych oraz  negatywnych konsekwencji zdrowotnych (hemosyderozy).

Podsumowanie

Stosowanie leczenia żelazem nie zawsze zawsze przynosi zamierzone efekty terapeutyczne. Jako główne przyczyny należy wymienić:

  • zaburzenia wchłaniania jelitowego żelaza,
  • nieprawidłowa diagnoza
  • zbyt niska dawka żelaza lub nieprawidłowa jego forma
  • nieregularne stosowanie preparatu żelaza przez pacjenta
  • współistnienie innych przyczyn niedokrwistości,
  • utrzymująca się utrata krwi.