Garbniki roślinne

Informacje podstawowe

Garbniki roślinne to związki bezazotowe, pochodne fenolokwasów. Łatwo rozpuszczają się w wodzie, wykazują zdolność do trwałego wiązania się z białkami lub metalami ciężkimi. Posiadają liczne grupy hydroksylowe. Garbniki syntetyzowane w roślinach spełniają funkcję ochronną. Zabezpieczają je przed rozwojem infekcji bakteryjnych oraz grzybiczych. Nadają rośliną cierpki i gorzki smak. Po połączeniu z sacharydami stanowią magazyn cukrów dla roślin. Można wyróżnić 3 grupy garbników:

• Hydrolizujące (galotaniny) – ulegają całkowitej hydrolizie na kwas galusowy i cukry proste
• Częściowo hydrolizujące (elagenowe)
• Niehydrolizujące (skondensowane) glikozydy kwasu elagenowego – nie ulegają dalszej hydrolizie 

Rola w organizmie

Związki garbnikowe działają:

• Przeciwzapalnie
• Ściągająco
• Przeciwbakteryjnie

Zastosowanie: 

• Jako środki zapierające i antyseptyczne w przebiegu biegunek
• Hamowanie niewielkich krwawień z drobnych naczyń krwionośnych
• Zewnętrznie w nadmiernej potliwości
• Zewnętrznie, jako ochrona przed szkodliwym promieniowaniem UV

Informacje dodatkowe

• Garbniki zlokalizowane są głównie w korze, korzeniach oraz kłączach, można je znaleźć również w owocach, nasionach oraz liściach

Bogate źródło garbników stanowią m.in.:

• Liście szałwii
• Owoce borówki
• Owoce tarniny
• Owoce czeremchy
• Kora dębu
• Kora olchy
• Kora wierzby
• Kłącze pięciornika
• Kłącze wężownika
• Liść orzecha włoskiego
• Kora oczaru
• Liść jeżyny i maliny
• Ziele rzepiku
• Przywrotnik pospolity
• Tatarak zwyczajny
• Bylica boże drzewko