Fluor jest składnikiem prawie wszystkich tkanek oraz płynów ustrojowych organizmu. Jego zawartość w ustroju jest uzależniona od podaży tego pierwiastka wraz z dietą. Osoby dorosłe wykorzystują około 50% fluoru wchłoniętego z przewodu pokarmowego. Ten mikropierwiastek w większości ma zastosowanie w procesach przebudowy kości. Ponad 90% fluoru zawartego w organizmie odkłada się w strukturach szkieletowych, zębach, włosach i paznokciach. Istotną rolę we wchłanianiu fluoru spełnia kwaśny odczyn soku żołądkowego. Jego wydalanie odbywa się drogą układu moczowego. Fluor w postaci połączeń nieorganicznych wchłania się lepiej niż ten z połączeń z białkami.
Nadmiar fluoru może prowadzić do:
Niedobór fluoru może prowadzić do:
Źródła fluoru:
Zapotrzebowanie na chlor na poziomie wystarczającego spożycia dla różnych grup ludności:
Dzieci w wieku 1-3 lata | 0,7 mg/d |
Dzieci w wieku 4-6 lat | 1,0 mg/d |
Dzieci w wieku 7-9 lat | 1,2 mg/d |
Chłopcy i dziewczęta w wieku 10-12 lat | 2,0 mg/d |
Chłopcy i dziewczęta w wieku 13-18 lat | 3,0 mg/d |
Mężczyźni | 4,0 mg/d |
Kobiety | 3,0 mg/d |
Kobiety w ciąży i karmiące piersią | 3,0 mg/d |