Chlor stanowi niezbędny elektrolit organizmu człowieka. Około 70% tego pierwiastka znajduje się w przestrzeni pozakomórkowej. Chlor magazynowany jest w skórze, tkance podskórnej oraz kościach. Jest obecny także w żołądku, jako element kwasu solnego oraz w ślinie. Jego wchłanianie odbywa się przede wszystkim w jelicie cienkim, a wydalanie za pośrednictwem moczu. Metabolizm tego pierwiastka jest ściśle połączony z przemianami sodu.
Nadmiar chloru w organizmie występuje gdy jego stężenie wynosi więcej niż 105 mmol/l
Hiperchloremia może prowadzić do:
Nadmiar chloru w organizmie może być wynikiem podawania chlorków, utraty wodorowęglanów drogą przewodu pokarmowego lub przez nerki oraz zagęszczenia krwi w wyniku odwodnienia.
Niedobór chloru w organizmie występuje gdy jego stężenie wynosi mniej niż 95 mmol/l
Hipochloremia może prowadzić do:
Niedobory chloru mogą być efektem nadmiernej utraty tego pierwiastka przez przewód pokarmowy, nerki, skórę oraz podawania płynów pozbawionych elektrolitów.
Źródła chloru:
Dzieci w wieku 1-3 lata | 1150 mg/d |
Dzieci w wieku 4-6 lat | 1550 mg/d |
Dzieci w wieku 7-9 lat | 1850 mg/d |
Chłopcy i dziewczęta w wieku 10-12 lat | 2000 mg/d |
Chłopcy i dziewczęta w wieku 13-18 lat | 2300 mg/d |
Mężczyźni i kobiety 19-50 lat | 2300 mg/d |
Mężczyźni i kobiety 50-65 lat | 2150 mg/d |
Mężczyźni i kobiety 66-75 lat | 2000 mg/d |
Mężczyźni i kobiety >75 lat | 1850 mg/d |
Kobiety w ciąży i karmiące piersią | 2300 mg/d |