Alergie pokarmowe

Informacje podstawowe

Alergie pokarmowe stanowią narastający problem współczesnych społeczeństw. Dane epidemiologiczne wskazują, iż cierpi na nie od 0,5% do 3% populacji ogólnej. Termin „alergia” wywodzi się greckich słów „allos” - zmieniony oraz „ergon” - reakcja. Jest to nadmierna, niewspółmierna do bodźca reakcja układu odpornościowego na alergen, na który uczulony jest organizm. Może być określana również mianem nadwrażliwości oraz uczulenia. Alergia pokarmowa to nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego na specyficzny związek, skutkująca występowaniem powtarzalnych i odtwarzalnych objawów, które pojawiają się po spożyciu pokarmu zawierającego alergen. Alergie pokarmowe można podzielić na toksyczne i nietoksyczne.

Alergie pokarmowe toksyczne – objawy kliniczne pojawiające się po spożyciu alergenu można przewidzieć, a ich nasilenie jest proporcjonalne do ilości przyjętego pokarmu.

Alergie pokarmowego nietoksyczne można podzielić na:

  • Alergie pokarmowe, w których objawy kliniczne są wynikiem nieprawidłowych mechanizmów układu immunologicznego
  • Nietolerancje pokarmowe, które nie są związane z aktywnością układu odpornościowego, a wynikają z wrodzonych i nabytych zaburzeń enzymatycznych w przewodzie pokarmowym m.in. niskiej aktywności enzymów w jelicie cienkim

Reakcja alergiczna rozwija się, po co najmniej dwukrotnym kontakcie z alergenem. Podczas pierwszego kontaktu dochodzi do uczulenia organizmu – powstają swoiste przeciwciała i/lub uczulone limfocyty. Objawy alergii pojawią się dopiero po kolejnym zetknięciu z alergenem. Wśród odpowiedzi na pojawiający się alergen można wyróżnić reakcje:

  • Wczesną (natychmiastowa – typ I alergii) - jej początek ma miejsce w przeciągu kilku bądź kilkunastu minut po kontakcie z alergenem. W wyniku wczesnej reakcji alergicznej rozwijają się ostre objawy takie jak: pokrzywka, obrzęk, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, katar, wstrząs anafilaktyczny. Ustępują po koło 1-3 godzinach.
  • Późną (komórkowa – typ IV alergii) – prowadzi do rozwoju zapalenia alergicznego, głównie w obrębie przewodu pokarmowego (zapalenie jelita grubego, zapalenie odbytnicy). Objawy pojawiają się po kilkunastu godzinach od kontaktu z alergenem. Ich maksymalne nasilenie ma miejsce po 24-48 godzinach od spożycia pokarmu. 

Wszystkie substancje, które w wyniku kontaktu z organizmem wywołują objawy uczuleniowe nazywane są alergenami. Do produktów pochodzenia roślinnego, które najczęściej wywołują reakcję alergiczną zalicza się: ziarna zbóż, jabłka, owoce cytrusowe, orzechy, śliwki, musztardę, poziomki, rośliny strączkowe, kakao, ziemniaki, pomidory, paprykę, pieprz, tytoń, marchew, pietruszkę, seler oraz niektóre przyprawy.

Do grupy produktów zwierzęcych najbardziej alergennych zalicza się: mięso wieprzowe i wołowe, mleko krowie i kozie, ryby, skorupiaki, mięczaki, jaka, mięso kur, gęsi, kaczek i indyków.

Uczulać mogą również zapachy, środki konserwujące, barwniki dodawane do żywności, środki bakteriobójcze oraz owadobójcze obecne na owocach oraz warzywach. 

Objawy alergii pokarmowej mogą występować w obrębie jednego narządu lub dotyczyć kilku narządów jednocześnie. Alergia pokarmowa może być przyczyną:

  • Reakcji skórnych np.: pokrzywki, świądu skóry
  • Reakcji z układu oddechowego m.in.: kataru, stale zatkanego nosa, nawracających infekcji dróg oddechowych
  • Reakcji z układu pokarmowego np.: kolki brzusznej, wymiotów, biegunki, nudności, nieprawidłowego przyrostu masy ciała
  • Reakcji neurologicznych m.in. nadmiernej ruchliwości, zaburzeń snu, migreny
  • Reakcji uogólnionych, takich jak wstrząs anafilaktyczny. 

Przyczyny

Wszystkie substancje, które w wyniku kontaktu z organizmem wywołują objawy uczuleniowe nazywane są alergenami. Na rozwój alergii wpływają zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Do czynników środowiskowych zalicza się m.in.:

  • Zanieczyszczenia przemysłowe
  • Ekspozycję na dym tytoniowy
  • Karmienie piersią
  • Sposób odżywiania kobiety w ciąży oraz karmiącej piersią
  • Wiek matki
  • Nawyki żywieniowe 

Diagnostyka

Diagnostyka alergii pokarmowych jest procesem trudnym. Podstawowym narzędziem diagnostycznym powinien być prawidłowo zebrany wywiad chorobowy oraz żywieniowy. W diagnostyce stosuje się również:

  • Badanie liczby eozynofilii w surowicy krwi
  • Test eozynofilowy
  • Badanie poziomu przeciwciał IgE
  • Testy skórne
  • Badania histopatologiczne
  • Diety eliminacyjne

Leczenie

Leczenie chorób alergicznych opiera się na eliminacji alergenów, odczulaniu oraz leczeniu objawowym. W przypadku alergii pokarmowej leczenie ma na celu:

  • Wyciszenie reakcji immunologicznej organizmu
  • Zmniejszenie przepuszczalności bariery śluzówkowej przewodu pokarmowego
  • Ochronę błony śluzowej przewodu pokarmowego
  • Poprawę procesów trawienia
  • Dążenie do osiągnięcia tolerancji na alergizujące pokarmy