Graficzne informacje żywieniowe - logotypy odnoszące się do składników i opakowania żywności

 

 

 

 

 

SYMBOL PRZEKREŚLONEGO KŁOSA – międzynarodowy znak oznaczający 100% wyroby bezglutenowe. Zgodnie z rozporządzeniem Komisji Europejskiej (WE) nr 41/2009 oznakowanie "produkt bezglutenowy" może być stosowane do produktów, w których zawartość glutenu nie przekracza 20 mg/kg. Oznaczenie to jest szczególnie ważne dla osób cierpiących na nietolerancję glutenu – celiakię. Symbol przekreślonego kłosa został wymyślony ok. 40 lat temu przez angielskie stowarzyszenie Coeliac UK. Jest to zastrzeżony znak towarowy i jego użycie bez licencji jest prawnie niedozwolone. Prawa do znaku zostały przekazane Europejskiemu Zrzeszeniu Stowarzyszeń Osób z Celiakią (AOECS). Polskie Stowarzyszenie Osób z Celiakią i na Diecie Bezglutenowej jako członek AOECS ma wyłączne prawo do udzielania licencji na używanie przekreślonego kłosa na terenie naszego kraju.

 

 

V-LABEL – europejskie oznaczenie produktów wegetariańskich. Współczesny znak "V" został stworzony przez włoskiego projektanta Bruno Nascimbena. Zaprezentowano go na kongresie European Vegetarian Union w 1985 roku.  Znak jako logo stosowane na produktach spożywczych po raz pierwszy zarejestrowano w Szwajcarii w 1996 roku. Rok później "V" pojawił się w innych częściach Europy. Zanim jakikolwiek produkt otrzyma znak "V" zostaje poddany sprawdzeniu i ujawnieniu wszystkich zawierających składników. Każda, późniejsza zmiana składu musi zostać odnotowana przez odpowiednią organizację wegetariańską. O otrzymanie symbol „V” mogą starać się także restauracje.

 

PRODUKT KOSZERNY - Literą K lub słowem „kosher” oznaczone są wyroby produkowane zgodnie z regułami obowiązującymi w prawie żydowskim. Analogiczne do koszeru są artykuły spożywcze sklasyfikowane zgodnie z prawem Islamu jako „czyste” (tahir). Wyroby te sygnowane są wyrażeniem „halal”.

 

 

PRODUKT BEZ LAKTOZY – „przekreślona butelka mleka”. Produkt przeznaczony dla osób cierpiących na nietolerancję laktozy.

 

 

NIE ZAWIERA GMO – Jeśli zawartość składników modyfikowanych genetycznie wynosi w produkcie więcej niż 0,9%, to producent żywności w Polsce ma obowiązek o tym poinformować. Znak potwierdza, że producent poddał się dobrowolnej kontroli, w wyniku której stwierdzono brak GMO w składzie produktów. Zezwolenie na umieszczanie tego znaku na opakowaniu produktów jest regulowane przez lokalne ustawodawstwo krajów i regionów. Obecnie najpewniejszą gwarancją braku GMO w produkcie jest znak rolnictwa ekologicznego Unii Europejskiej.

 

 PKU PRODUKT NISKOBIAŁKOWY, BEZ FENYLOALANINY – określenie pomocne  dla osób chorujących na fenyloketonurię.

 

 

SYMBOL RADURA - żywność poddana promieniowaniu jonizującemu (radiacyjna metoda utrwalania żywności). Prawo dotyczące bezpieczeństwa żywności i żywienia jednoznacznie wskazuje przypadki, w których stosowanie promieniowania jest dozwolone - nie może być zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka, jest korzystne dla konsumentów, powinno być uzasadnione technologicznie. Napromienianie żywności może być dokonywane dopiero po uzyskaniu przez producenta żywności zgody Głównego Inspektora Sanitarnego. Zgoda jest wydawana w drodze decyzji na wniosek zainteresowanego.   Szczegółowe ograniczenia zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Nie wszystkie środki spożywcze mogą być poddane napromienianiu. Poza tym wyznaczono dozwolone źródła promieniowania jonizującego i określono maksymalne dopuszczalne dawki.

 

LOGOTYPY odnoszące się do opakowania żywności
 

ZIELONY PUNKT - mogą używać producenci, którzy wnieśli wkład finansowy w budowę i funkcjonowanie systemu recyklingu i odzysku odpadów. W Polsce system jest tworzony przez firmę Rekopol Organizacja Odzysku S.A.

 

OPAKOWANIE BIODEGRADOWALNE – znak ekologiczny przeznaczony dla opakowań, które rozkładają się podczas kompostowania i nie uwalniają szkodliwych substancji. Etykieta ekologiczna jest przyznawana przez DIN CERTCO (Niemiecki Instutut Standaryzacji).

 

 

RECYKLING  - znak ekologiczny przeznaczony dla opakowań, które nadają się do ponownego przetworzenia i wyprodukowania z odzyskanych surowców innego, podobnego produktu (aluminium - puszki, tworzywa sztuczne - pojemniki, butelki, papier - torby, tektury do pakowania, wypełniacze do pudełek). Wewnątrz pętli może znajdować się liczba informująca jaki procent użytych do produkcji materiałów pochodził z recyklingu.  Czasem także podaje się nazwę materiału, z którego wytworzono dany produkt ekologiczny.